Daniel kehlmann fena degil.

birisi cikip paul auster demeden onu da soyleyeyim.

Borges ve vazgeçilmezim Edgar E. Poe.

hector hugh munro ya da daha bilinen adıyla saki (:

(bkz: sait faik abasıyanık)
(bkz: roald dahl)

ayfer tunç

ihsan oktay anar. 10 numara.

@nawres, ihsan oktay onar'ın hangi öykü kitabı?

vüsat o bener
gabriel garcia marquez
oğuz atay(korkuyu beklerken)

açık ara aziz nesin.

uğur özakıncı

cemil kavukçu
tahsin yücel
barış bıçakcı
rasim özdenören
mustafa kutlu
temel karataş
sezgin kaymaz
onur caymaz
aklıma gelmeyen onlarcası..

ömer seyfettin :)
buket uzuner

emrah serbes?

sait faik abasıyanık
memduh şevket esendal
sabahattin kudret aksal
vüs'at bener
oğuz atay
orhan duru
adalet ağaoğlu
bilge karasu
füruzan
tomris uyar
necati tosuner
cemil kavukçu
barış bıçakçı

gogol
kafka
maupassant
camus
truman capote

Gavurlardan en çok Arthur Conan Doyle'u severim, Sherlock Holmes'e bayılırım. Poe'yu da severim ama bunlardan birini uçurumdan itmem gerekseydi hiç düşünmeden Poe'yu iterdim :) Sartre'ın "Duvar"ını okuduktan sonra öykü okumaktan soğudum epey bir süre :)

Ortaokul sıralarında Rıfat Ilgaz'ın öykülerine bayılırdım. Sonraki hiçbir öykü de onunkilerin yerini tutmadı. Aziz Nesin'in dilini severim.

İhsan Oktay Anar'ın öykü kitabı yok ama bildiğim bir öyküsü var: "Yavuz Sultan Selim Han Efendimizin Çaldıran Meydan Muharebesi". Adını hatırlamadığım bir dergide okumuştum. Servisle eve dönüyordum ve üstüste birkaç kez okumuştum. Keşke daha çok yazsa diye düşünmüştüm :)

eskiden kimleri okurdum, hatırlayamıyorum. kafam çok karışık. ama cevap verme aşkıyla da yanıp tutuştuğum için, ilk aklıma gelen birkaç ismi sıralayayım, dedim.
öncelikle, hep ayrı bir yere koyduğum barış bıçakçı var. sanırım biraz geç keşfettim, ama yazdığı hiçbir şey içimde şüphe bırakmıyor, ki seviyorum. öyle tanıdık kaygılardan bahsediyor ki. ama çok saklı şeyler hem de.
mustafa kutlu var, ki uzun müddet uzak durmuştum. ama önyargıyı kırmak lazımmış, böylesi akıcı, eğlenceli, sohbetvari bir dil/anlatım görmüyordum uzundur. üstelik hani klasikler, insanın evrensel ruh tecrübesi der ya sürekli. mustafa kutlu'nun belli bir kesimi esas aldığını biliyorum ama, anlattıklarının sadece onlara mal edilemeyeceğini fark ediyorum. (ya tahammül ya sefer için söyledim özellikle.) yanlış mı düşünüyorum?
sevinç çokum'un öyküleri de güzeldir. başka bir dünyayı anlatır, hem de öyle güzel bir dille anlatır ki. bunu demek ne kadar hoş bilmiyorum, ama edebiyatta kadın duyarlılığı bir başka hissediliyor.
tomris uyar'ın öykülerini kim sevmez! öyle güzel ayrıntılar vardır ki, nasıl olur da bir insan bunu bilebilir, diye düşünürüm.
selim ileri'nin bir öyküsü vardır, unutamam (ama ismini unuturum :) orada fincanların üstündeki desenleri anlatması, çizdiği dünya. çok güzeldir. selim ileri'ye kendini kaptırmak, bu dünyaya alışamamayı getiriyor. dışarı çıkıp, insanları görünce 'e hani böyle değildi bunlar' diyorum. romanlar hayatı yapsa.
yekta kopan, murat gülsoy, ayfer tunç, pınar kür (ummadığım kadar güzeldir, ah önyargılarım)... daha fazla devam edemeyeceğim, sayamadığım/sayamayacağım isimleri düşündükçe kötü oluyorum. :)
böyle işte. keyifli soruydu, teşekkürler.

oguz atay- korkuyu beklerken
kafka- ceza somurgesi

ihsan oktay anar'in yazdiklarinin oyku olmadigini bile bilmiyorum.

"seni doverim, hepinizi doverim ulen"deki limonata isteyen yasli amcayim ben.

metis in bastıgı 1002 geceler isimli fantastik öykü derlemesinde bir öyküsü var ihsan oktay'in. bir de ege üniversitesinin dergisi icin yazdigi yazilar var, aralarinda öykü de var sanırım.

bir de hayalet gemi tayfasi iyidir ki iclerinden bir kaci yazilmis zaten. tek başına hayalet gemi bile yeter öykü sevene.

sait faik. dedem olur kendisi.

@microfiction ihsan oktay anar'ın efrasiyab'ın hikayeleri

synecdoche, new york
philip seymour hoffman filmin başrölünde, aslında her yerinde.
www.imdb.com

müzikal verelim size

chicago
nine

amadeus
farinelli
august rush
once
walk the line

(bkz: i'm not there )
(bkz: la mome)

kasi az gorbehaye irani khabar nadareh
lust for life
klimt

inci küpeli kız

kırmızı keman

(bkz: tous les matins du monde)

camille claudel'in hayatı : camille
klimt'in hayatından: klimt
fridayı hiç söylemiyorum
picasso var bi de.anthony hopkinsli.
goya'nın hayaletleri.

le concert
ghetto

Russian Ark

oyle cevaplanmayacak bir soru degil. demek ki kimsenin umurunda olmamis sorunuz. imbde ye sorsaydiniz keske bir de. the player ipucunu vereyim ben siz oradan gerisini getirirsiniz.

(bkz: the truman show)

ufak çaplı da olsa içersinde film, belgesel gibi şeylerin çekildiği aklıma gelen filmler

be kind rewind
elephant man (film gibi röportaj var)
truman show
the station agent (konunun film çekmekle alakası yok ama kamerayla bir şeylerin çekildiği bir sahne vardı)

o zaman da yazmıştım, gene yazayım: living in oblivion

Fellini'nin 8½ , Roma ve Intervista
David Lynch: Inland Empire ve hatta mulholland dr.

lars von trier-epidemic.

'sex is comedy' www.imdb.com

mulholland drive ı nasıl unutmuşuz

benim de aklıma ilk livinig in oblivion gelmişti. türk sinemasından söylenmemiş.

şerif gören'in gizli duygular filmini örnek verebilirim.

Be Kind Rewind nasıl unutulmuş...
Ups editi: ssyumusakg unutmamış.

Zack and Miri Make a Porno.

İnanılmaz keyifli Kevin Smith filmdir.

Bowfinger. Süper de bir film.

Ed Wood

(bkz: blair witch project)

aşk her yerde
Love Actually
porno film çekiliodu içinde. oluyo mu?

ayneh

(bkz: 2 süper film birden)